Her şey yazılabilirdi ama, yazı olarak kalmayıp, okura geçmesi; işte bu kalpten gelmesini gerektirirdi. Ben de aklımdan değil, kalbimden dökülenleri paylaşmaya gayret etmek istedim.
Ve Aşkı anlatmaya karar verdim. Dilimi döndürebildiğimce.
Yaratılma gayesi AŞK...
Allah; insanoğlunu Alak'dan yani kan pıhtısından yarattı. Alak; döllenmiş hücrenin, ana rahminde tutunan şekline denir. Embriyo, zigot gibi anlamlara gelir.
Manen alaka, ilgi, sevgi anlamlarına gelmektedir.
Allah cc yeryüzünde bir halife yaratmak istedi. Çünkü ALLAH bir hazineydi ve bilinmek istedi. İnsanı; Ona kulluk etsinler diye yarattı. (Zariyat 56)
İlk yaratılan; efendimiz Muhammet Mustafa' nın (sav) ruhu idi. Sen olmasan ben bu kainatı yaratmazdım demişti kutsi hadiste. (Marifetname, İmam rabbani mektubat)
Ve bir mum gibi efendimizin ruhu yandı. Eriyen damlalar peygamberleri oluşturdu. Ve peygamberler birer mum oldu yandı ve kendi ümmetlerini oluşturdu. Efendimiz tekrar yandı ve eriyen damlaları kendi ümmetini oluşturdu. Yani Allah; aşkından Hz
Muhammet (S.a v )üfledi ve efendimizden tüm insanlığa...
Bir kan pıhtısından yarattı. ( Sonra ona düzgün bir şekil vermiş ve ruhundan ona üflemiş; sizi kulak göz ve gönüllerle donatmıştır. Ne kadar da az şükrediyorsunuz. “Secde 9”)
Bu ayeti ilk duyduğumda çok etkilenmiştim. Düşünün ki; yerin göğün bildiğimiz ve bilmediğimiz bütün alemlerin sahibi, Malikül Mülk; mülkün gerçek sahibi, insana ruhundan üfledi. Ve alak dan yarattı. Yani ilgi, sevgiden... Demek ki burada ince bir mesaj söz konusu. Yüce Allah insanı aşk için yarattı.
Bu kadar büyük bir şerefe nail etti. İnsanı sevdi ve sevilmek istedi. Efendimiz miraçta Allah( cc) ile konuştu. Aralarında tek bir perde kalmıştı. Mest olmuştu ve yine ümmetini düşündü. Bu güzelliği onlar da yaşamalıydı. Nasıl bir güzellikti Sidretul Münteha.
Cebrail (as): ben giremem. Eğer bir adım daha atarsam, kül olurum dedi. Yetmişbin kanadı ile O nasıl dayanamazken; efendimiz dayandı. Çünkü orada aşk vardı. Allah( cc )Sevgilim dediği Efendimizi davet etmişti. Mest olmuştu Sevgili... Ve yine aklında ümmeti. Onlar da miraca çıksınlar dedi. Bu güzelliği görsünler istedi. Ve namaz farz kılındı.
Çünkü namaz müminin miracı idi. Kainatın yaratıcısı ile buluşma dertleşme ve yakınlaşma idi.
Çünkü namaz ve secde Allah a en yakın olunan zamandır. Sen secdede fısılda arşı ala inlesin. Bunlar mecaz değil, gerçektir.
Kulum bana bir karış yaklaştığı zaman, ben ona bir arşın yaklaşırım; o bana bir arşın yaklaşınca ben ona bir kulaç yaklaşırım; o bana yürüyerek geldiği zaman, ben ona koşarak varırım.”
Buhari
Bu Hadis den anlamalıyız ki;
Gayret etmemiz gerekir. Ufak adımlarımızı, büyük arşın sayan bir Rabbimiz var. Amaç cennet ya da cehennem olmamalı. Amaç sadece rıza olmalı. Ancak bu şekilde o aşk içimize işleyebilir.
Ancak bunların bilincinde olmadığımız için hikaye gibi dinliyoruz ve geçiyoruz. Oysa büyüklerimiz bilincindeydi ve dillerinde her zaman şükür vardı.
Olumsuzluklar imtihandı ve gelip geçen bir zaman varken en ağır imtihan bitmekteydi. Yer altında yatan yüz milyarlarca insanın, bir zamanlar yaşadıkları imtihanlar gibi. İmtihanı kolaylaştırmak sadece o an olduğunu düşünmekle mümkün olabilir. Mesela hasta bir adam düşünelim; ömür boyu hasta kalacağını düşünürse, bu imtihan katmerli zor olur. Ancak bu gün geçecek yarına Allah ne derse onu yaşayacağız şeklinde düşünürse Allah kolaylıklar çıkartacak ve psikolojik olarak da rahatlayacaktır. İsyan etmeyip, Allah’a dayandığı için de; Allah (cc)ona kolaylıklar çıkaracaktır.
Çekilen hiç bir sıkıntının boşa gitmediğini bilmelidir. Günahlara ecirdir ve Allahlın rızası burada gizlidir. Önemli olan burada olan tavırlarımızın isyankar olmamasıdır. Allah tüm sıkıntıda olan kardeşlerimizin yardımcısı olsun.
Aşk uzun bir yoldur. Bu yolculuğun ilk adımlarını okuru sıkmadan dilimizin döndüğünce anlatmaya çalıştık. Neler çıkacak karşımıza, ben de bilmiyorum zira hesapsız bir yazı benimkisi. Zamanla birlikte göreceğiz. Bir sonraki yazım için dualarınızı bekliyorum ve sizleri Allah a emanet ediyorum...
